Ο Δήμος Λεμεσού και το Δημοτικό Κέντρο Τεχνών – Αποθήκες Παπαδάκη  σε συνεργασία με την  BPRarts Cultural Management παρουσιάζουν την έκθεση

ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟΝ: ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

Τα μυστικά του καφέ και η σημασία του καφενέ στην κοινωνία της Κύπρου…  

στο Δημοτικό Κέντρο Τεχνών – Αποθήκες Παπαδάκη στη Λεμεσό, από τις 12 Μαρτίου 2021 μέχρι τις 24 Απριλίου 2021, σε επιμέλεια της Catherine Louis Nikita, Ιστορικού Τέχνης και Διευθύντριας του BPRarts Cultural Management και κείμενα της Ασπασίας Παπαδήμα, Αναπληρώτριας Καθηγήτριας στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Στόχος της έκθεσης, είναι να τονίσει τον εμβληματικό ρόλο που διαδραμάτισε ο καφές στην ιστορία της Κύπρου, από την εμφάνιση του στα μέσα του 19ου αιώνα και έπειτα, και παράλληλα, να αναδείξει τον ρόλο των καφενείων ως ζωτικό μέρος του κοινωνικού ιστού της πατριαρχικής κυπριακής κοινωνίας, μέσα από τα μάτια  εικαστικών και φωτογράφων του χθες και του σήμερα.

Σύμφωνα με τα κείμενα που υποστηρίζουν την έκθεση, «ο κυπριακός καφές κουβαλά στους κόκκους του αιώνες ιστορίας και πολιτισμού, ενώνει και διχάζει, αποτελεί μέρος της παράδοσης κι εξακολουθεί να έχει σημαίνουσα θέση στην καθημερινότητά μας. Μέσα στο μικρό φλυτζάνι με το πλούσιο καϊμάκι του, χωρούν η απόλαυση, η μνήμη, η νοσταλγία, η κουλτούρα, η συνήθεια και τα μυστικά του.

Ο καφές, ενδημικό φυτό της κεντρικής Αφρικής, ανακαλύπτεται μετά την πρώτη χιλιετία μ.Χ. κι εξαπλώνεται στη Μέση Ανατολή μέσω των εμπόρων και των προσκυνητών που διακινούνται στην ευρύτερη περιοχή. Η ιστορία του καφέ, διανθισμένη με πλήθος από ιστορικές καταγραφές και μυθολογικά κατασκευάσματα που αφορούν σε γεωγραφικές διεκδικήσεις, παράνομες διακινήσεις, προσκυνηματικές περιπλανήσεις, απρόσμενες χρήσεις, διωγμούς και απαγορεύσεις, μαρτυρά τη σπουδαιότητα της ανακάλυψης και την αναγνώριση των ποικίλων χαρακτηριστικών του καρπού. Οι διεγερτικές του ιδιότητες προκαλούν αφύπνιση και πνευματική εγρήγορση και συνδέονται με τη θρησκευτική λατρεία και τα τελετουργικά που τη συνοδεύουν, τόσο στο Ισλάμ όσο και στο Χριστιανισμό. Η μέθοδος παρασκευής του κυπριακού καφέ, κατάγεται από τη Μέση Ανατολή ενώ η συνήθεια της κατανάλωσής του γνωστοποιείται και καθιερώνεται στην Κύπρο κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, αφήνοντας το στίγμα της καταγωγής του με δάνειες λέξεις από την τουρκική γλώσσα που χρησιμοποιούμε έως σήμερα για τα χαρακτηριστικά, τη διαδικασία και τα σκεύη για το ψήσιμό του. Σημαντικές πληροφορίες για τα ήθη, τις συνήθειες και τις πρακτικές που σχετίζονται με τον καφέ κατά το 18ο και 19ο αιώνα, αντλούμε από τις μαρτυρίες των ξένων περιηγητών που επισκέπτονται το νησί και καταγράφουν με λεπτομέρεια και γλαφυρές διηγήσεις την κυπριακή καθημερινότητα της εποχής εκείνης. Στις μέρες μας, τα ήθη που αφορούν στην πρακτική του καφέ, συνθέτουν την καφενειακή κουλτούρα και φανερώνουν τους συμβολισμούς και τις εδραιωμένες στερεοτυπικές πεποιθήσεις που σχετίζονται με τις ιδεολογικές διαστάσεις του καφέ.»

Συμμετέχουν:

Αδάμαντος Διαμαντής, Ανδρέας Νικολάου, Αντιγόνης Σολομωνίδου – Δρουσιώτη,

Asım Yırık, Ayfer Arslan Özdiken, Βασίλη Κάττου, Βίκτωρας Ιωαννίδης, Γιώργος Γαβριήλ, Ελένη Νικοδήμου, Fatma İnci Taşlı, Ιωάννης Γέρου, Kadir Kaba, Κλίτσα Αντωνίου, Λευτέρης Οικονόμου, Λία Λαπίθη, Μαριάννα Κωνσταντή, Mehmet Gokyigit, Μιχαήλ Κάσαλος, Νικόλας Κωνσταντίνου, Νίκος Φιλίππου, Σπύρος Δημητριάδης, Στέφανος Κουρατζής, Tatiana Ferahian, Χαμπής,