Το Τμήμα Καλών Τεχνών, της Σχολής Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου, διοργανώνει, στη διάρκεια του Εαρινού Εξαμήνου 2015, σειρά ομιλιών, υπό τον γενικό τίτλο,
"Ο 'μακρύς' 19ος αιώνας: από τη Γαλλική Επανάσταση στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο"
Οι διαλέξεις αυτές αποτελούν προπομπό του Μεταπτυχιακού Προγράμματος στην Ιστορία-Θεωρία της Τέχνης, με το οποίο το Τμήμα Καλών Τεχνών αρχίζει τη λειτουργία του τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Η παρακολούθηση των διαλέξεων είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους υποψήφιους φοιτητές του Μεταπτυχιακού Προγράμματος στην Ιστορία-Θεωρία της Τέχνης.
Όλες οι ομιλίες δίνονται στην ελληνική γλώσσα και είναι ανοικτές για το κοινό.
Όλες οι παρουσιάσεις γίνονται στο Αμφιθέατρο Πεύκιος Γεωργιάδης (Κτήριο Α. Θεμιστοκλέους, ΤΕΠΑΚ, Οδός Αθηνών, Λεμεσός), στις 19:30.
- 5η Διάλεξη: Παρασκευή 24 Απριλίου
Δρ. Μάριος Κωνσταντίνου, Διδάκτορας Πολιτικής Κοινωνιολογίας.
Αυτοκρατορία ή Επανάσταση; Αναζητώντας την Απωθημένη Ρήξη στη Ριζοσπαστική Σκέψη του 19ου Αιώνα
Ο 19ος αιώνας διαλαμβάνει ένα οδυνηρό παράδοξο: είναι εκτενής αλλά όχι διεξοδικός· επιρρεπής στις παλινορθώσεις, δεν ολοκληρώνει τις επαναστάσεις του· μακράς διάρκειας και αινιγματικός, μακροπόδαρος αλλά με αόρατα χέρια· αυτοκαταστροφικά ορθολογικός, αμφιθυμικά ρομαντικός και πολιτικά παλινδρομικός. Παρόλα αυτά, ξεπερνώντας ακόμη και τα δικά του όρια, υπήρξε διορατικός και ικανός να διαβλέψει την έκβαση, και όχι μόνο το διακύβευμα, των διανοητικών συγκρούσεων που τον σημάδεψαν – και ας μην αξιώθηκε να γνωρίσει «επιτυχημένες επαναστάσεις» όπως αυτές του 18ου αιώνα. Η ίδια η Γαλλική Επανάσταση, η οποία εγκαινίασε επισήμως την ευρωπαϊκή νεοτερικότητα συμβάλλοντας έτσι στη μακροβιότητα του 19ου αιώνα, έθεσε το ερώτημα των πολλαπλών της υποστάσεων, καθώς και των ιστορικών υποκειμένων τα οποία ιδιοποιήθηκαν ή σφετερίσθηκαν τις αξιώσεις της. Για πρώτη φορά στην ευρωπαϊκή ιστορία των ιδεών τίθεται το επαναστατικό ζήτημα της εθνικής και κοινωνικής χειραφέτησης της ανθρωπότητας με όρους αυτοκρατορίας. Η ιδιοφυία αυτής της διαστροφής του 19ου αιώνα οφείλεται στο ότι αυτό το ζήτημα αναδείχθηκε ταυτόχρονα και ως δίλημμα: Αυτοκρατορία ή Επανάσταση; Παρά τις λίγες αξιόλογες θεωρητικές του εκλάμψεις, ο 20ός αιώνας ξοδεύτηκε στη λήθη αυτού του ερωτήματος. Από τον ορίζοντα της λήθης του 21ου, αναζητούμε λοιπόν αυτή την απωθημένη ρήξη στη ριζοσπαστική σκέψη του 19ου αιώνα.
Πρόσκληση
"Ο 'μακρύς' 19ος αιώνας": 15η Διάλεξη Γ. Ξηροπαΐδης
Το Τμήμα Καλών Τεχνών, της Σχολής Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου, διοργανώνει, στη διάρκεια του Εαρινού Εξαμήνου 2015, σειρά ομιλιών, υπό τον γενικό τίτλο,
"Ο 'μακρύς' 19ος αιώνας: από τη Γαλλική Επανάσταση στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο"
Οι διαλέξεις αυτές αποτελούν προπομπό του Μεταπτυχιακού Προγράμματος στην Ιστορία-Θεωρία της Τέχνης, με το οποίο το Τμήμα Καλών Τεχνών αρχίζει τη λειτουργία του τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Η παρακολούθηση των διαλέξεων είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους υποψήφιους φοιτητές του Μεταπτυχιακού Προγράμματος στην Ιστορία-Θεωρία της Τέχνης.
Όλες οι ομιλίες δίνονται στην ελληνική γλώσσα και είναι ανοικτές για το κοινό.
Όλες οι παρουσιάσεις γίνονται στο Αμφιθέατρο Πεύκιος Γεωργιάδης (Κτήριο Α. Θεμιστοκλέους, ΤΕΠΑΚ, Οδός Αθηνών, Λεμεσός), στις 19:30.
- 5η Διάλεξη: Παρασκευή 24 Απριλίου
Δρ. Μάριος Κωνσταντίνου, Διδάκτορας Πολιτικής Κοινωνιολογίας.
Αυτοκρατορία ή Επανάσταση; Αναζητώντας την Απωθημένη Ρήξη στη Ριζοσπαστική Σκέψη του 19ου Αιώνα
Ο 19ος αιώνας διαλαμβάνει ένα οδυνηρό παράδοξο: είναι εκτενής αλλά όχι διεξοδικός· επιρρεπής στις παλινορθώσεις, δεν ολοκληρώνει τις επαναστάσεις του· μακράς διάρκειας και αινιγματικός, μακροπόδαρος αλλά με αόρατα χέρια· αυτοκαταστροφικά ορθολογικός, αμφιθυμικά ρομαντικός και πολιτικά παλινδρομικός. Παρόλα αυτά, ξεπερνώντας ακόμη και τα δικά του όρια, υπήρξε διορατικός και ικανός να διαβλέψει την έκβαση, και όχι μόνο το διακύβευμα, των διανοητικών συγκρούσεων που τον σημάδεψαν – και ας μην αξιώθηκε να γνωρίσει «επιτυχημένες επαναστάσεις» όπως αυτές του 18ου αιώνα. Η ίδια η Γαλλική Επανάσταση, η οποία εγκαινίασε επισήμως την ευρωπαϊκή νεοτερικότητα συμβάλλοντας έτσι στη μακροβιότητα του 19ου αιώνα, έθεσε το ερώτημα των πολλαπλών της υποστάσεων, καθώς και των ιστορικών υποκειμένων τα οποία ιδιοποιήθηκαν ή σφετερίσθηκαν τις αξιώσεις της. Για πρώτη φορά στην ευρωπαϊκή ιστορία των ιδεών τίθεται το επαναστατικό ζήτημα της εθνικής και κοινωνικής χειραφέτησης της ανθρωπότητας με όρους αυτοκρατορίας. Η ιδιοφυία αυτής της διαστροφής του 19ου αιώνα οφείλεται στο ότι αυτό το ζήτημα αναδείχθηκε ταυτόχρονα και ως δίλημμα: Αυτοκρατορία ή Επανάσταση; Παρά τις λίγες αξιόλογες θεωρητικές του εκλάμψεις, ο 20ός αιώνας ξοδεύτηκε στη λήθη αυτού του ερωτήματος. Από τον ορίζοντα της λήθης του 21ου, αναζητούμε λοιπόν αυτή την απωθημένη ρήξη στη ριζοσπαστική σκέψη του 19ου αιώνα.
Πρόσκληση
