Το Κέντρο Γλωσσών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου οργάνωσε στις 21 Φεβρουαρίου 2019 εκδήλωση στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Μητρικής Γλώσσας και την αντίστοιχη Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας. Η εκδήλωση εμπλουτίστηκε με ομιλία από τον ακαδημαϊκό Μίμη Σοφοκλέους και παρουσιάσεις από σπουδαστές των προγραμμάτων ελληνικής γλώσσας του Κέντρου Γλωσσών. Την εκδήλωση παρακολούθησε πλήθος κόσμου.

Αρχικά, η διευθύντρια του Κέντρου Γλωσσών, Δρ Σαλώμη Παπαδήμα, ανέλυσε τον βασικό ρόλο για τον οποίο οφείλουμε να τιμάμε τέτοιες μέρες. Σύμφωνα με την κυρία Παπαδήμα, σε μια εποχή οπού συνεχώς γλώσσες εξαφανίζονται ή απειλούνται με εξαφάνιση, αποτελεί ευθύνη των φορέων που ασχολούνται με την επιστήμη της γλωσσολογίας να υπενθυμίζουν την αξία της κάθε γλώσσας ως επικοινωνιακό εργαλείο αλλά και ως φορέας πολιτισμού. Περαιτέρω, η κυρία Παπαδήμα κατέδειξε το σημαντικό έργο που το Κέντρο Γλωσσών επιτελεί, ενθαρρύνοντας τόσο την πολυγλωσσία όσο και το σεβασμό σε κάθε γλωσσική ποικιλία.

Στη συνέχεια, σπουδαστές από διάφορες χώρες ανέλυσαν τη γλωσσική κατάσταση στη χώρα τους. Συγκεκριμένα, ο πρωτοετής φοιτητής του τμήματος ΓΕΒΕΤ του ΤΕΠΑΚ, Ντάνιελ Μπαράσα παρουσίασε την γλωσσική κατάσταση σήμερα στην Ουγκάντα. Έπειτα, η σπουδάστρια στα προγράμματα ελληνικής γλώσσας για το ευρύ κοινό, Έλενα Πούστοβα, ανέλυσε την ιδιαίτερη γλωσσική πραγματικότητα στην Ουκρανία σήμερα, ενώ η σπουδάστρια Μαρίνα Φοντάν έκανε αναφορά στη σχέση μεταξύ της Οξιτανικής γλώσσας με τη Γαλλική. Και οι τρεις παρουσιάσεις, κατέδειξαν μέσα από παραδείγματα τη σχέση της κοινής γλώσσας με άλλες ποικιλίες και τις ιδεολογικές προεκτάσεις που παίρνει η χρήση ή η μη χρήση μιας γλώσσας.

Η κύρια ομιλία της εκδήλωσης δόθηκε από τον ακαδημαϊκό Μίμη Σοφοκλέους. Ο κύριος Σοφοκλέους αναφέρθηκε στην πορεία των τοπικών διαλέκτων κατά την περίοδο σύστασης των εθνικών κρατών, κυρίως στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον κύριο Σοφοκλέους, κατά την περίοδο έξαρσης του εθνικισμού, πολλές χώρες αποπειράθηκαν να «καθαρίσουν» τις γλώσσες τους έτσι ώστε κάθε λαός να έχει μια εθνική γλώσσα η οποία να συνδέεται άμεσα με την εθνική του ταυτότητα. Αυτό, συνέχισε, είχε ως αποτέλεσμα αρκετές ποικιλίες είτε να απομονωθούν, είτε να εξαφανιστούν εντελώς. Μέσα από μια βαθιά ανάλυση, ο κύριος Σοφοκλέους υπογράμμισε τον ρόλο που έχει η γλώσσα ως φορέας ταυτότητας όχι του κάθε λαού, αλλά του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά. Ένα από τα κύρια σημεία της ομιλίας του κυρίου Σοφοκλέους ήταν ότι κάθε άνθρωπος ομιλεί διαφορετικά και από τη στιγμή που ένας άνθρωπος πεθαίνει, ένας γλωσσικός κόσμος χάνεται. Δεν παρέλειψε επίσης να αναφερθεί σε παραδείγματα από έργα του Βασίλη Μιχαηλίδη, ενώ συνέδεσε την ομιλία του και με τη μη αυθεντική, υπεργενικευμένη χρήση της κυπριακής διαλέκτου στην τηλεόραση στις μέρες μας. ​